„Hierarchia potrzeb” to teoria stworzona już w roku 1943 przez Abrahama Maslowa. Została ona przedstawiona w formie piramidy, w której na najniższym poziomie zostały uwzględnione potrzeby podstawowe, natomiast na samym szczycie pojawiła się potrzeba samorealizacji. Aby móc przejść do kolejnych poziomów, w pierwszej kolejności muszą być zaspokojone potrzeby podstawowe znajdujące się na najniższym poziomie. Na każdym etapie życia zaspokajanie poszczególnych potrzeb jest bardzo ważnym jego elementem. Poniżej zamieszczamy grafikę obrazującą poszczególne potrzeby na wszystkich etapach.

POTRZEBY SENIORÓW

            Potrzeby starszych różnią się nieco od potrzeb osób młodszych. Wynika to między innymi z różnicy w posiadaniu doświadczenia jak i dóbr materialnych oraz sprawności. Zwykle seniorzy mają już względną stabilność finansową, własny dom bądź mieszkanie, rodzinę. Mają również coraz więcej wolnego czasu, ale także dużo mniej sił, dlatego bardzo ważne jest aby wspierać ich w zaspokajaniu potrzeb.

            W tym okresie rozwoju człowieka, do podstawowych potrzeb zalicza się:

1. Potrzeby fizjologiczne: zapewnienie jedzenia, picia, możliwość załatwienia potrzeb fizjologicznych oraz higieny. Jest to bardzo ważne szczególnie dla osób chorych, będących w ciężkim stanie fizycznym, czy psychicznym, wymagających stałej opieki.
2. Potrzeby bezpieczeństwa: w tym wieku, aby zaspokoić potrzebę bezpieczeństwa, osoba starsza musi mieć łatwy dostęp do opieki medycznej i opiekuńczej. Musi mieć również pewność, że o każdej porze dnia i nocy, gdyby działo się jej coś złego, będzie miał jej kto pomóc.

Oprócz potrzeb podstawowych, osoby starsze również posiadają potrzeby wyższego rzędu, takie jak:

1. Potrzeba przynależności: każdy człowiek, bez względu na wiek, potrzebuje kontaktu z innymi. W starszym wieku bywa to trudniejsze, ponieważ seniorzy nie chodzą już do pracy, a czasem tez zdarza się, że ich stan zdrowia nie pozwala na wyjścia poza dom. Dlatego warto zainteresować się takimi osobami i umożliwić im kontakt ze społeczeństwem, choćby poprzez rozmowy telefoniczne.
2. Potrzeba, szacunku i uznania: warto dawać odczuć osobom starszym, że są dla nas ważne. Możemy się od nich wiele nauczyć i skorzystać z bogatych doświadczeń życiowych. Pamiętajmy również o tym, że angażowanie osób starszych do codziennych czynności zapobiega zniedołężnieniu oraz chorobom otępiennym.
3. Potrzeba samorealizacji: warto wspomóc seniora w kontynuowaniu jego pasji. A jeśli ze względu na bardzo aktywne życie zawodowe, osoba starsza nigdy dotąd nie rozwijała żadnych zainteresowań, jest to dobry moment aby pokazać jej nowe rzeczy, które mogą stać się jego nowym hobby.